تااطلاع‌ِ ثانوی ، نفس نکش آینه دار !
از اینجا تا آخرِ شب هزار تا نقطه‌چین بذار !
تااطلاع‌ِ ثانوی ، چشماتون‌ُ هم بذارین !
زخم دریده‌ی شب‌ُ بدون مرهم بذارین !
تااطلاع‌ِ ثانوی ، ترانه لال و کر بشه !
قاصدک‌ِ خبررسون ، دوباره بی‌خبر بشه !
تاطلاع‌ِ ثانوی ، هیچکسی آواز نخونه !
پرنده واسه جوجه‌هاش ، قصه‌ی پرواز نخونه !
صدای هزارتا فریاد تو سکوت‌ِ شهرِ جادوس !
شهرِ آبستن‌ِ خلوت ، پا به ماهه یه هیاهوس !
ای صدای نو رسیده ! شب‌ُ پُرکن از سپیده !
تو حراج‌ِ شهرِ قصه ، زندگی به شرط‌ِ چاقوس !
ای شب‌ِ قداره به دست ! ای شبح‌ِ بی‌همه‌چیز !
برای فتح‌ِ آسمون ، خون‌ِ ستاره رُ نریز !
ساعت‌ِ خواب‌ِ بی‌خبر ! زنگ‌ِ رهایی رُ بزن !
بذار بازم طلوع کنه ، اون من‌ِ آفتابی من !
باید بخونم اگه شب صِدام‌ُ باور نداره !
وقتی یکی تو آینه اَشکای من رُ میشماره !
باید بخونم توی این قحطی‌ِ شعرُ حنجره !
وقتی تو آستین‌ِ رفیق ، تیغه‌ی تیزِ خنجره !
صدای هزارتا فریاد تو سکوت‌ِ شهرِ جادوس !
شهرِ آبستن‌ِ خلوت ، پا به ماهه یه هیاهوس !
ای صدای نو رسیده ! شب‌ُ پُرکن از سپیده !
تو حراج‌ِ شهرِ قصه ، زندگی به شرط‌ِ چاقوس !
